11 Δεκέμβρη 2012
Το νέο-τρίτο κατά σειρά- μνημόνιο άνοιξε μια νέα μαύρη σελίδα στην ιστορία του τόπου μας, κλιμακώνοντας με μεγαλύτερη σφοδρότητα την επίθεση στις κατακτήσεις και στα δικαιώματα του λαού μας. Δεν υπάρχει ανάλογης βιαιότητας πισωγύρισμα ολόκληρης χώρας και του λαού της, στη μεταπολεμική ιστορία της καπιταλιστικής Ευρώπης.Ο λαός μας, ζει «στο πετσί του» τις καθημερινές μαζικές απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τη φορομπηξία και τα χαράτσια ,την διάλυση της ασφάλισης, της πρόνοιας, της υγείας, και της παιδείας, το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας. Η ολοκληρωτική αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, η τεράστια διεύρυνση της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης και το σάρωμα των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, είναι σε πλήρη εξέλιξη. H χώρα μετατρέπεται σε ειδική οικονομική ζώνη. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές καταλύουν, απροκάλυπτα τη ναρκοθετημένη εθνική κυριαρχία επιβάλλοντας ασφυκτικό διεθνή έλεγχο και επιτήρηση και υπαγορεύουν ωμά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Στο όνομα της παραμονής στην Ευρωζώνη εφαρμόζεται η ασφυκτική υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα. Mε το διαρκή εκβιασμό EE και ευρώ ή χάος, δραχμή και καταστροφή επιχειρείται η εξουθένωση του λαού και η εξουδετέρωση της λαϊκής αντίστασης. Το περιβόητο ευρωπαϊκό όραμα, η νέα μεγάλη ιδέα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, έγινε βρόχος και εφιάλτης.
Για το δράμα που περνάει ο λαός και η χώρα μας την ευθύνη έχουν οι αντιλαϊκές, σάπιες και διεφθαρμένες πολιτικές των κυβερνήσεων της μεγαλοαστικής τάξης και του καθεστώτος της ξένης εξάρτησης που δεκαετίες τώρα εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού, έχουν φέρει την αποβιομηχάνιση και το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, έχουν υπονομεύσει την παραγωγική βάση της χώρας και εκποιήσει τον εθνικό πλούτο της, για να τον οδηγήσουν, σήμερα, στην θηλιά των μνημονίων. Την ευθύνη έχουν οι ιμπεριαλιστές δυνάστες, η «τρόικα», η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., οι Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ, όλοι αυτοί που αλυσόδεσαν τη χώρα, μέσω του «χρέους» και των δανείων προς τους ντόπιους μεταπράτες και υποτελείς, που αιματοκυλούν λαούς και πραγματοποιούν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σαν κι αυτές που επαπειλούνται στη Συρία και το Ιράν.
Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ συνεχίζει την ίδια πολιτική της ξενοδουλείας και των άγριων αντιλαϊκών μέτρων. Ήδη κλιμακώνει το καταστροφικό έργο των μνημονίων με τα αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα και τον αυταρχισμό των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Θωρακίζει την αντιδραστική πολιτική της με μέτρα αντιλαϊκής καταστολής και τρομοκρατίας. Στοχοποιεί τους λαϊκούς, εργατικούς και νεολαιίστικους αγώνες, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και κάθε άλλη μορφή εργατικής και λαϊκής αντίστασης. Η κατεύθυνση του εκφασισμού της κρατικής πολιτικής συμβαδίζει με την αξιοποίηση και του φασιστικού φαινόμενου, της ναζιστικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής», που χρησιμοποιείται σαν εφεδρική δύναμη εκφοβισμού και χτυπήματος του εργατικού, λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Την ίδια στιγμή, είναι χαρακτηριστική η αστάθεια της κυρίαρχης αστικής πολιτικής διαχείρισης, με τα παραδοσιακά αστικά κόμματα του συστήματος, να φθείρονται σοβαρά ή να καταρρέουν, και με το ζήτημα της αναζήτησης άλλων εφεδρειών, «ανοικτό». Η κρίση του εγχώριου αστικού πολιτικού συστήματος εξελίσσεται μέσα σ΄ ένα παγκόσμιο πλαίσιο όξυνσης των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με συνέπειες, για το λαό μας.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, προβάλλονται με αριστερή ταμπέλα στο λαό υποτιθέμενες «διέξοδοι» και κατευθύνσεις, που αποπροσανατολίζουν, αναπαράγουν αυταπάτες για «εύκολες» και «άμεσες» λύσεις, εκτρέπουν το λαό από τους στόχους που πρέπει να έχει η πάλη του και δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη της μαζικής κινητοποίησης του:
-Η λεγόμενη «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ που δίνει εγγυήσεις για την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ευρώ και για την «τήρηση των δεσμεύσεων» προς την ΕΕ, που προτείνει «επαναδιαπραγμάτευση» της δανειακής σύμβασης, υπόσχεται πολιτική «παρόμοια» με του Ομπάμα (!) και συστήνει αναμονή μέχρι τις επόμενες εκλογές «για να προκύψει αριστερή διακυβέρνηση» .
-Η πολιτική του ΚΚΕ που δεν αναγνωρίζει την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της Ελλάδας και εναντιώνεται στην πάλη κατά της πολιτικής υποτέλειας. Που επαγγέλλεται «διαμόρφωση συσχετισμών» για μια υποτιθέμενη «λαϊκή εξουσία», η οποία θα προκύψει χωρίς επαναστατική ανατροπή του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Που με τις ψευδεπίγραφες «αντεπιθέσεις» και την κομματική περιχαράκωση δείχνει ανεμπιστοσύνη στο λαϊκό παράγοντα και υποτίμηση των μαζικών λαϊκών αγώνων αντίστασης..
-Η πολιτική των λεγόμενων αιτημάτων «μεταβατικού χαρακτήρα» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (άρνηση πληρωμής του χρέους, εθνικοποιήσεις τραπεζών, εργατικός έλεγχος) που πρακτικά υποδείχνει μια πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε αστικά πλαίσια.
- Η πολιτική του αναρχικού χώρου, ο οποίος δρα τυχοδιωκτικά και διαλυτικά σε βάρος της μαζικής κινητοποίησης του λαού - καθώς και του «αντιεξουσιαστικού» χώρου - που προβάλει την αυταπάτη των λεγόμενων «αντι-δομών» και της «αυτοδιαχείρισης», μέσα στο έδαφος του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος και της αστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής εξουσίας.
Σε διαχωρισμό από αυτές τις κατευθύνσεις θέλουμε να δυναμώσουμε μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα εκείνο τον προσανατολισμό μαζικής πάλης που στρέφεται ενάντια στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, του εξωραϊσμού του αστικού κράτους, της υποταγής και της καπιταλιστικής διαχείρισης . Πεποίθησή μας είναι ότι, το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στην αναζήτηση δήθεν αριστερών κυβερνήσεων, αλλά να στραφεί σταθερά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία.
Ενάντια στην πολιτική των εξοντωτικών αντιλαϊκών μέτρων και της ξένης υποτέλειας χρειάζεται να υψωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο αγωνιστικής-συντονισμένης-μαζικής αντίστασης για την απόκρουση και την ανατροπή της. Να ισχυροποιηθεί η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική υποδούλωση και στο καθεστώς της ξένης εξάρτησης, ενάντια στην ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, ενάντια στις αμερικανονατοϊκές βάσεις. Για το άνοιγμα της προοπτικής πετάγματος έξω από τη χώρα μας των ιμπεριαλιστών, της εξόδου της χώρας μας από όλους τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς.
Επιμένοντας στην κατεύθυνση της μαζικής λαϊκής ενεργοποίησης, στην κατεύθυνση της αντίστασης, απέναντι στην άγρια και πολυμέτωπη επίθεση που δέχεται ο λαός, στην κατεύθυνση ανάδειξης της αναγκαιότητας και της δυνατότητας της σύγκρουσης του λαού, με την πολιτική αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος, με την πολιτική του ιμπεριαλισμού - μια πολιτική, που δεν «παίρνει διορθώσεις, αλλά ανατροπή»- προχωρούμε την συγκρότηση της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
Για να αποκτήσει σάρκα και οστά η προσπάθεια αυτή, για να μπορέσει να αγκαλιάσει τις πλατειές λαϊκές μάζες και την νεολαία, για να μπορέσει να γίνει ένα πλατύ όχημα μαζικής λαϊκής πάλης και αντίστασης, πρέπει να επεκταθεί σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε πόλη, σε κάθε συνοικία. Nα επιδιώξει να κινηθεί μέσα στις πλατειές λαϊκές μάζες, στην εργατική τάξη, τους ανέργους, τη νεολαία, στα λαϊκά στρώματα, ν’ αγκαλιάσει τα προβλήματα και τους αγώνες τους, στην προοπτική διαμόρφωσης ορατού ρεύματος, μέσα στην κοινωνία.
Προφανώς αυτή η υπόθεση δεν αφορά μόνο εμάς.
Αφορά κάθε δύναμη, κάθε ανένταχτο αγωνιστή, κάθε εργαζόμενο και άνεργο που χτυπιέται άγρια από την ολομέτωπη επίθεση του ιμπεριαλισμού και της άρχουσας τάξης και αναζητά διέξοδο στο δρόμο του κοινού λαϊκού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Mε όλους αυτούς που θέλουν να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση, ενάντια στην πείνα, το φασισμό και τον πόλεμο για δουλειά Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, εμείς οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να βαδίσουμε μαζί στα πλαίσια της ΠAAΣ, να βρούμε τρόπους και μορφές που θα διευκολύνουν και θα προσελκύουν αυτό τον κόσμο στον κοινό μας αγώνα. Στις σημερινές ιδιαίτερα συνθήκες που χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι συνθλίβονται από τα βάρβαρα μνημονιακά μέτρα και ο λαός μας στενάζει κάτω από το αντιδραστικό καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας, τη στιγμή που συντελούνται βαθιές διεργασίες και μετατοπίσεις στις πλατιές λαϊκές μάζες και αποσυντίθενται κυρίαρχα αστικά κόμματα και χρεοκοπούν οι πολιτικές τους, η ΠAAΣ πρέπει να διευρύνει τους ορίζοντές της πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο πλατιά η απεύθυνσή της μέσα στην κοινωνία. Δεν αρκεί να διαπιστώνουμε τις θετικές διαφοροποιήσεις. Πρέπει να βρεθούμε μέσα στις διεργασίες που συντελούνται, να συνδεθούμε στενά με τους εργαζόμενους, με τα ζωτικά προβλήματα και τους αγώνες τους, συμβάλλοντας στο σωστό προσανατολισμό τους, αντλώντας πολύτιμες εμπειρίες από τη ζωή και τη δράση του λαϊκού, μαζικού κινήματος.
Είναι αναγκαίο με συντονισμένα βήματα βασισμένοι στις γενικές πολιτικές κατευθύνσεις που μέχρι τώρα έχουν συζητηθεί να προχωρήσουμε τη συγκρότηση της ΠΑΑΣ στις πόλεις, στις συνοικίες, σε κάθε τόπο όπου ζούμε και δρούμε καθημερινά.
