Με γοργούς ρυθμούς, η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, ξετυλίγει τη βάρβαρη επίθεση ενάντια στο λαό, για λογαριασμό της ντόπιας άρχουσας τάξης και των ξένων ιμπεριαλιστικών αφεντικών, της Τρόικας, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε.Ενόψει της άφιξης της τρόικας και με πρόσχημα τις «αποκλίσεις» των δημοσιονομικών στόχων ετοιμάζονται νέα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, που επιβάλει ο «μηχανισμός αυτόματης διόρθωσης», με νέα μείωση του κατώτατου μισθού, με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με απολύσεις 150.000 εργαζομένων του Δημοσίου, με νέα φοροληστρικά μέτρα, με διάλυση και ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων.
Την ίδια ώρα οι αγωνιζόμενοι αγρότες βρίσκονται στα μπλόκα ενάντια στην αντιαγροτική κυβερνητική πολιτική και την ΚΑΠ, διεκδικώντας το δικαίωμα να παραμείνουν στα χωράφια τους και να καλλιεργούν, ενώ οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες στενάζουν από τα χαράτσια και την μείωση του τζίρου, με αποτέλεσμα τα λουκέτα να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Με το λεγόμενο σχέδιο «Αθηνά», οδηγούνται στο κλείσιμο ΑΕΙ και ΤΕΙ και καρατομείται το δικαίωμα στις σπουδές και στη δουλειά σε χιλιάδες νέους ανθρώπους, ενώ η υγεία, η παιδεία, η ασφάλιση και η πρόνοια διαλύονται. Η ανεργία, ειδικά της νέας γενιάς, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ χιλιάδες λαϊκές οικογένειες παγώνουν μέσα στο καταχείμωνο λόγω της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και την φτώχεια, ενώ οι διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος πέφτουν βροχή. Ο λαός εξαθλιώνεται και η χώρα μετατρέπεται σε μια ειδική οικονομική ζώνη.
Η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει «σιωπή νεκροταφείου», με την εφαρμογή του δόγματος της «μηδενικής ανοχής» και της επιβολής του «νόμου και της τάξης», για να διαλύσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ενώ στο στόχαστρο μπαίνει συνολικά και το δικαίωμα στην απεργία, καλλιεργώντας παράλληλα αυταπάτες και προσδοκίες για ανάπτυξη πάνω σε κοινωνικά ερείπια. Παρά όμως την προσπάθεια αυτή, σημαντικοί κλαδικοί αγώνες αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, με αποκορύφωμα την απεργία των μέσων μαζικής μεταφοράς, τους ναυτεργάτες και τώρα τους αγρότες, που παρότι ήρθαν αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή και την τρομοκρατία, έδειξαν για μια ακόμα φορά πως η κυβερνητική πολιτική δεν θα πάψει να βρίσκεται αντιμέτωπη με την αντίσταση της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Όμως αυτοί οι αγώνες ήταν αποσπασματικοί, δεν μπόρεσαν να συντονιστούν και να αποκτήσουν μια δυναμική κλιμάκωσης. Η απεργία στις 20 Φλεβάρη πρέπει να αποτελέσει ένα σκαλοπάτι πάνω στο οποίο θα συγκροτηθεί ο κοινός αγώνας της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συγκροτώντας ένα μέτωπο ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, κόντρα στην υπονομευτική λογική των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και στις ανώτερες αγροτοσυνδικαλιστικές ενώσεις και στην λογική της περιχαράκωσης και της διάσπασης που ακολουθεί το ΠΑΜΕ/ΠΑΣΥ. Σε αντιπαράθεση με τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που καλλιεργούνται για μια «αριστερή διακυβέρνηση» που θα λοξοκοιτάζει πότε προς τον Ολάντ και πότε προς τον Ομπάμα.
Η διέξοδος βρίσκεται, στο να δοθεί η δυνατότητα να πάρουν οι εργαζόμενοι κι ο λαός, την υπόθεση της αντίστασης, στα δικά τους χέρια! Για να οργανώσουν την πάλη τους. Για να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που κρύβουν. Για την ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας, της ανεργίας, της ερήμωσης, της τρομοκρατίας και της ξένης εξάρτησης. Για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία
Κάτω τα βάρβαρα μέτρα και μνημόνια, κυβέρνησης – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.!
Κάτω τα χέρια απ’ τις συλλογικές συμβάσεις!
Κάτω τα χέρια απ’ το δικαίωμα στην απεργία!
Όχι στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς!
Εργατιά, Αγροτιά μια φωνή και μια γροθιά!
Η τρομοκρατία δε θα περάσει – του λαού η πάλη θα την σπάσει!
Προσυγκέντρωση στο χώρο της Έκθεσης Λαμίας, την Τετάρτη 20-2-2013, στις 10:00 πμ
Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
