Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι, που συνοδεύτηκε από σφοδρούς βομβαρδισμούς, δολοφονίες αθώων και πελώρια κύματα προσφυγιάς, αποκάλυψε την υποκριτική πολιτική του «νέου ανέμου» του ψευτοσοσιαλιστή Γάλλου προέδρου, Φρ. Ολάντ, που τόσο εγκωμίασαν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Η επιχείρηση που έγινε ύστερα από «πρόσκληση» του μεταβατικού προέδρου του Μάλι, Ντ. Τραορέ, αφορούσε τη «συμμαχική» βοήθεια προς το μαλινέζικο στρατό για τη δήθεν την απελευθέρωση του λαού από την «τρομοκρατία» των «ακραίων» Ισλαμιστών στο Β. Μάλι.
Οι ίδιοι οι ακραίοι Ισλαμιστές, οι οποίοι τώρα χαρακτηρίζονται σαν «τρομοκράτες», χαρακτηρίζονταν σαν «εξεγερμένοι επαναστάτες» και εξοπλίζονταν από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές, στην περίπτωση της ανατροπής του Καντάφι στη Λιβύη, ή και τώρα στην περίπτωση της ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία.
Θυμίζουμε πως τον περασμένο Μάρτη, ο μέχρι τότε πρόεδρος της χώρας Αν.Τουρέ, ανατράπηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο ακολούθησαν σύντομα συγκρούσεις στα βόρεια της χώρας. Λίγους μήνες πριν το πραξικόπημα, το Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Azawad (MNLA), μια εθνικιστική ομάδα ισλαμιστών Τουαρέγκ, μαζί με άλλες δύο μικρότερες οργανώσεις, προχώρησε στην ανεξαρτησία της Azawad σε τρεις από τις βόρειες περιοχές του Μάλι. Τότε η Γαλλία μαζί με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και με πλήρη κάλυψη της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΟΗΕ, με πρόσχημα την επικείμενη δήθεν κυριαρχία των ισλαμιστών της Αλ Κάϊντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ, σχεδίασαν το όλο εγχείρημα που ξεκίνησε η Γαλλία.
Στην πραγματικότητα, πίσω από την ιμπεριαλιστική επέμβαση, κρύβεται η ξεκάθαρη προσπάθεια διασφάλισης και κατοχύρωσης των ζωτικών συμφερόντων του γαλλικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, στις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, μίας χώρας πλούσιας σε κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, ουρανίου και χρυσού, όπως είναι το Μάλι.
Μπορεί να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η παλιά καλή εποχή της «γαλλικής Αφρικής». Η προϊστορία όμως των γαλλικών αποικιοκρατικών επεμβάσεων στην αφρικανική ήπειρο και τα όποια ερείσματα διατηρεί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός επιδρούν στις εξελίξεις στην περιοχή. Πέρα από το προφανές ότι η επέμβαση γίνεται για την προάσπιση των συμφερόντων της Γαλλίας, υπάρχουν πολλά ζητήματα. Ζητήματα που σχετίζονται με την αναζήτηση ευρύτερου ρόλου του γαλλικού ιμπεριαλισμού στα πλαίσια της ΕΕ και ευρύτερα.
Οι εξελίξεις στην περιοχή, αντικειμενικά εντάσσονται στο σημερινό πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και υπό το βάρος των σημερινών συσχετισμών. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Βρετανία η Γαλλία, η Ινδία, η Γερμανία προσπαθούν με διάφορους τρόπους και συνδυασμούς να «επενδύσουν» (οικονομικά, πολιτικά και προπαντός γεωστρατηγικά) στη «μαύρη ήπειρο».
Η Αφρική αποτελεί ένα σπουδαίο γεωστρατηγικό πεδίο, πολλαπλών οικονομικών συμφερόντων για το σύνολο των ιμπεριαλιστικών κρατών, με χαρακτηριστικά στοιχεία τους πολέμους, τα πραξικοπήματα, τις ανατροπές, τις πυροδοτήσεις θρησκευτικών, εθνικιστικών και φυλετικών διαφορών. Όλες αυτές οι επεμβάσεις οδηγούν τους λαούς πέρα από την πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, στα δεινά και στη φρίκη του πολέμου με τους μαζικούς θανάτους και την προσφυγιά.
Αποτελεί καθήκον των λαϊκών δημοκρατικών, απελευθερωτικών κινημάτων των αφρικανικών χωρών, να αφυπνίσουν και να οργανώσουν τους λαούς τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό ολετήρα και τα ντόπια φερέφωνά τους. Αποτελεί καθήκον και στη χώρα μας να συμβάλλουμε ώστε να δυναμώσει στο κίνημα η αντι-ιμπεριαλισική του κατεύθυνση.
Η επιχείρηση που έγινε ύστερα από «πρόσκληση» του μεταβατικού προέδρου του Μάλι, Ντ. Τραορέ, αφορούσε τη «συμμαχική» βοήθεια προς το μαλινέζικο στρατό για τη δήθεν την απελευθέρωση του λαού από την «τρομοκρατία» των «ακραίων» Ισλαμιστών στο Β. Μάλι.
Οι ίδιοι οι ακραίοι Ισλαμιστές, οι οποίοι τώρα χαρακτηρίζονται σαν «τρομοκράτες», χαρακτηρίζονταν σαν «εξεγερμένοι επαναστάτες» και εξοπλίζονταν από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές, στην περίπτωση της ανατροπής του Καντάφι στη Λιβύη, ή και τώρα στην περίπτωση της ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία.
Θυμίζουμε πως τον περασμένο Μάρτη, ο μέχρι τότε πρόεδρος της χώρας Αν.Τουρέ, ανατράπηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο ακολούθησαν σύντομα συγκρούσεις στα βόρεια της χώρας. Λίγους μήνες πριν το πραξικόπημα, το Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Azawad (MNLA), μια εθνικιστική ομάδα ισλαμιστών Τουαρέγκ, μαζί με άλλες δύο μικρότερες οργανώσεις, προχώρησε στην ανεξαρτησία της Azawad σε τρεις από τις βόρειες περιοχές του Μάλι. Τότε η Γαλλία μαζί με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και με πλήρη κάλυψη της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΟΗΕ, με πρόσχημα την επικείμενη δήθεν κυριαρχία των ισλαμιστών της Αλ Κάϊντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ, σχεδίασαν το όλο εγχείρημα που ξεκίνησε η Γαλλία.
Στην πραγματικότητα, πίσω από την ιμπεριαλιστική επέμβαση, κρύβεται η ξεκάθαρη προσπάθεια διασφάλισης και κατοχύρωσης των ζωτικών συμφερόντων του γαλλικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, στις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, μίας χώρας πλούσιας σε κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, ουρανίου και χρυσού, όπως είναι το Μάλι.
Μπορεί να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η παλιά καλή εποχή της «γαλλικής Αφρικής». Η προϊστορία όμως των γαλλικών αποικιοκρατικών επεμβάσεων στην αφρικανική ήπειρο και τα όποια ερείσματα διατηρεί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός επιδρούν στις εξελίξεις στην περιοχή. Πέρα από το προφανές ότι η επέμβαση γίνεται για την προάσπιση των συμφερόντων της Γαλλίας, υπάρχουν πολλά ζητήματα. Ζητήματα που σχετίζονται με την αναζήτηση ευρύτερου ρόλου του γαλλικού ιμπεριαλισμού στα πλαίσια της ΕΕ και ευρύτερα.
Οι εξελίξεις στην περιοχή, αντικειμενικά εντάσσονται στο σημερινό πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και υπό το βάρος των σημερινών συσχετισμών. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Βρετανία η Γαλλία, η Ινδία, η Γερμανία προσπαθούν με διάφορους τρόπους και συνδυασμούς να «επενδύσουν» (οικονομικά, πολιτικά και προπαντός γεωστρατηγικά) στη «μαύρη ήπειρο».
Η Αφρική αποτελεί ένα σπουδαίο γεωστρατηγικό πεδίο, πολλαπλών οικονομικών συμφερόντων για το σύνολο των ιμπεριαλιστικών κρατών, με χαρακτηριστικά στοιχεία τους πολέμους, τα πραξικοπήματα, τις ανατροπές, τις πυροδοτήσεις θρησκευτικών, εθνικιστικών και φυλετικών διαφορών. Όλες αυτές οι επεμβάσεις οδηγούν τους λαούς πέρα από την πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, στα δεινά και στη φρίκη του πολέμου με τους μαζικούς θανάτους και την προσφυγιά.
Αποτελεί καθήκον των λαϊκών δημοκρατικών, απελευθερωτικών κινημάτων των αφρικανικών χωρών, να αφυπνίσουν και να οργανώσουν τους λαούς τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό ολετήρα και τα ντόπια φερέφωνά τους. Αποτελεί καθήκον και στη χώρα μας να συμβάλλουμε ώστε να δυναμώσει στο κίνημα η αντι-ιμπεριαλισική του κατεύθυνση.
Πρωτοβουλία για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
28.1.2013
