14+1 σημεία
για μια Αριστερή ΤΑΣΥ στην Καρδίτσα
1. Κάθε μέρα που περνάει φαίνεται και πιο καθαρά ότι η βαρβαρότητα που ζούμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι μια παρένθεση. Δεν είναι «μπόρα που θα περάσει». Κάθε μέρα που περνάει, η επίθεση στο λαό και τους εργαζόμενους δυναμώνει. Βαθαίνει η φτωχοποίηση του λαού, νέα μέτρα ψηφίζονται και νέα μνημόνια ετοιμάζονται. Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος αποδεικνύεται αγιάτρευτη. Όχι μόνο δεν ξεπερνιέται αλλά αντίθετα βαθαίνει, κλιμακώνεται και επεκτείνεται. Οι «διέξοδοι» που δίνει το σύστημα απλά ανακυκλώνουν το πρόβλημα, το μεταθέτουν και συσσωρεύουν νέες «φούσκες» που αργά ή γρήγορα οδηγούν σε νέες εμπλοκές, σε νέες οξύνσεις, σε νέα αδιέξοδα.
2. Η σύμπλεξη της οικονομικής κρίσης με τον εξελισσόμενο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, τις συνεχώς οξυνόμενες ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και την διαδικασία αναδιάταξης δυνάμεων, μετώπων και συμμαχιών που έχει ήδη τεθεί στην ημερήσια διάταξη, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα που απειλεί όχι μόνο τα δικαιώματα αλλά και την ίδια τη ζωή των λαών και της εργατικής τάξης. Τον ίδιο τον πλανήτη. Γίνεται φανερό στον καθένα ότι τα ζητήματα δεν τίθενται πλέον με οικονομικούς και μόνο όρους αλλά κυρίως με γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς. Η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστών όλο και «στρατιωτικοποιείται». Το θερμόμετρο ανεβαίνει. Και μαζί αυξάνουν οι κίνδυνοι για την ανθρωπότητα.
3. Οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και στην περιοχή μας. Οι επεμβάσεις στη Λιβύη, στη Συρία, στην Κύπρο κ.ά. οξύνουν και κλιμακώνουν παραπέρα τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Όλοι εναντίον όλων. Λαοί και χώρες αλέθονται στις ιμπεριαλιστικές μυλόπετρες. Η αστική τάξη της χώρας μας, υποτελής και εξαρτημένη, μονίμως διακατεχόμενη από το «σύνδρομο του Ναυαρίνου», ανίκανη να διδαχτεί από την ιστορία, εμπλέκει το λαό και τη χώρα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Στηρίζει και αναπαράγει την κυριαρχία της εκποιώντας το λαό και τη χώρα στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
4. Βαθαίνει η εξάρτηση, επιταχύνεται παραπέρα η αποβιομηχάνιση και παραρτημοποίηση της οικονομίας, αποσαρθρώνεται ο όποιος παραγωγικός ιστός της χώρας, ξεκληρίζεται η φτωχή και μεσαία αγροτιά, διαλύονται, συνθλίβονται και φτωχοποιούνται τα μεσοστρώμματα. Ξεπουλιόνται οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας και συντελείται μια τεράστια μεταφορά πλούτου από «τους κάτω» προς «τους πάνω», από «τους μέσα» προς «τους έξω». Με μνημόνια και δανειακές συμβάσεις υποθηκεύεται το παρόν και το μέλλον, όχι μόνο το δικό μας αλλά και των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.
5. Λαός και εργαζόμενοι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα και τις καταχτήσεις μας, στο βιοτικό μας επίπεδο, στην ίδια μας τη ζωή. Η εργατική τάξη οδηγείται μαζικά στη φτώχεια, στην ανεργία και στην εξαθλίωση, στην ανέχεια και στην απόγνωση. Η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, υπό την μπαγκέτα των ΗΠΑ και της ΕΕ, εκποιεί τη χώρα και ξεθεμελιώνει ότι απόμεινε από εισόδημα, ασφάλιση, περίθαλψη, συνδικαλισμό, συλλογικές συμβάσεις, απεργία, διαδήλωση. Μαζικές απολύσεις και ανεργία, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, απανωτοί φόροι και χαράτσια δημιουργούν μια εφιαλτική πραγματικότητα για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Μια κοινωνία φτωχών και ανέργων, με διαλυμένα νοσοκομεία, με σχολεία που υπολειτουργούν, με σπίτια χωρίς θέρμανση, με προοπτική το απόλυτο τίποτα.
6. Απέναντι στην επίθεση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, ο κόσμος της δουλειάς, παγκόσμια και στη χώρα μας, μετά από πολλές δεκαετίες βγήκε μαζικά και παρατεταμένα στο δρόμο της πάλης και της αντίστασης. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο και το πιο ενθαρρυντικό που έχει αναδειχτεί τα τελευταία χρόνια. Η εργατική τάξη, η νεολαία και ο λαός, στην Ελλάδα αλλά και παντού στον κόσμο, αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο, έχουν ανοίξει τους λογαριασμούς τους με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Μπήκαμε παγκόσμια σε μια νέα περίοδο με ανεβασμένες σε ανώτερο επίπεδο τις εντάσεις, τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις… Οι μάζες ξαναμπαίνουν στο προσκήνιο της ιστορίας. Ξαναανακαλύπτουν τη συλλογικότητα, το μαζικό αγώνα, το συνδικάτο, την απεργία, τη διαδήλωση… Ξαναανακαλύπτουν το κίνημα! Δίνουν αξία σ’ όλα αυτά που το σύστημα και η αριστερά της ήττας είχαν απαξιώσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Βέβαια, με εξάρσεις και υφέσεις, με ζικ-ζακ και πισωγυρίσματα, με άμπωτες και πλημμυρίδες, με την «σπειροειδή» εξέλιξη που έλεγε ο Μάο. Αλλά το σίγουρο είναι ότι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Οι σημερινοί αγώνες των μαζών δεν είναι μάχες οπισθοφυλακών. Δεν έρχονται από το χθες, έρχονται από το μέλλον.
7. Μεγάλους και αξιόλογους αγώνες ανέπτυξε και ο λαός μας. Αγώνες που βέβαια δεν κατάφεραν να ανακόψουν την επίθεση ή να διασώσουν κάποιες από τις καταχτήσεις μας αλλά δημιούργησαν μεγάλο πολιτικό πρόβλημα στο σύστημα και στα κόμματά του. Αυτοί οι αγώνες δημιούργησαν πολιτική κρίση στο σύστημα, ανέτρεψαν κυβερνήσεις, διέλυσαν κοινοβουλευτικές ομάδες που φάνταζαν πανίσχυρες, έδωσαν ισχυρό χτύπημα στο δικομματισμό και τους πυλώνες του, αποδέσμευσαν χιλιάδες λαού από την επιρροή των αστικών κομμάτων. Επιβεβαιώνεται ότι η πάλη των μαζών είναι η κύρια τάση στο κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά ακόμα δεν είναι κυρίαρχη. Παρά τις επιτυχίες, οι αγώνες δεν είχαν νίκες. Οι συσχετισμοί παραμένουν ακόμα αρνητικοί για το λαό και τους εργαζόμενους.
8. Παράλληλα με την επιχειρούμενη ανασύνταξη του αστικού μπλοκ εξουσίας το σύστημα καταφεύγει και στη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής για να αντιμετωπίσει και να ανακόψει την εκτεταμένη λαϊκή αφύπνιση. Χτύπημα λαϊκών αγώνων, ποινικοποίηση κινητοποιήσεων, επιστράτευση απεργιών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών κ.ά. Η ναζιστική συμμορία της Χ.Α. χρησιμοποιείται από το σύστημα και εξαπολύεται όχι μόνο ενάντια σε μετανάστες και μικροπωλητές αλλά κυρίως ενάντια στην αριστερά, στο λαϊκό κίνημα, σε κάθε αγωνιστή που αντιπαλεύει την καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
9. Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, προβάλλονται με αριστερή ταμπέλα υποτιθέμενες «διέξοδοι» και κατευθύνσεις, που αποπροσανατολίζουν, αναπαράγουν αυταπάτες για «εύκολες» και «άμεσες» λύσεις, εκτρέπουν το λαό από τους στόχους που πρέπει να έχει η πάλη του, αποσυγκροτούν το κίνημα και υπονομεύουν/δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη της μαζικής λαϊκής πάλης. Απόψεις που συντελούν στην αναποτελεσματικότητα των αγώνων. Απόψεις που προωθούν τη ταξική συνεργασία, εξωραΐζουν το αστικό κράτος, αποδέχονται, αγνοούν ή/και ωραιοποιούν την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και υποτάσσονται στη καπιταλιστική διαχείριση.
10. Απόψεις και πολιτικές «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» που δίνει εγγυήσεις για την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ευρώ και για την «τήρηση των δεσμεύσεων» προς την ΕΕ και προτείνει «επαναδιαπραγμάτευση» της δανειακής σύμβασης. Που «συμμαχώντας με το διάβολο» κηρύσσει μονομέτωπο ενάντια στους Μερκελιστές, εξωραΐζοντας τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και υπόσχεται πολιτική «παρόμοια» με του Ομπάμα (!). Που αφοπλίζει το κίνημα με εκλογικές αυταπάτες παραπέμποντας στις επόμενες εκλογές «για να προκύψει αριστερή διακυβέρνηση».
11. Απόψεις και πολιτικές που δεν αναγνωρίζουν την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της Ελλάδας και εναντιώνονται στην πάλη κατά της πολιτικής της υποτέλειας. Που επαγγέλλονται «διαμόρφωση συσχετισμών» για μια υποτιθέμενη «λαϊκή εξουσία», η οποία θα προκύψει χωρίς επαναστατική ανατροπή του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Που με τις ψευδεπίγραφες «αντεπιθέσεις» και την κομματική περιχαράκωση δείχνουν ανεμπιστοσύνη στο λαϊκό παράγοντα και υποτίμηση των μαζικών λαϊκών αγώνων αντίστασης.
12. Απόψεις και πολιτικές των λεγόμενων αιτημάτων «μεταβατικού χαρακτήρα» όπως άρνηση πληρωμής του χρέους, εθνικοποιήσεις τραπεζών, εργατικός έλεγχος κλπ που πρακτικά υποδείχνουν μια πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε αστικά πλαίσια. Που προβάλλουν την αυταπάτη των λεγόμενων «αντι-δομών» και της «αυτοδιαχείρισης», μέσα στο έδαφος του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος και της αστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής εξουσίας.
13. Απόψεις και πολιτικές φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης είτε του κεφαλαίου και των εργοδοτών, είτε των δήμων, της εκκλησιάς και των ΜΚΟ, είτε της Χ.Α. και άλλων πολιτικών δυνάμεων του συστήματος που στο όνομα μιας δήθεν αλληλεγγύης, με ανταλλακτικά παζάρια, κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία κλπ μας καλούν να μοιραστούμε τη φτώχεια μας, να συμβιώσουμε με την πείνα και την ανεργία, να αποδεχτούμε τη καπιταλιστική βαρβαρότητα και να παραιτηθούμε από την πάλη για την ανατροπή της. Μια πολιτική που μετατρέπει το λαό σε επαίτη, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς υπερηφάνεια, να ζητιανεύει τη ζωή του συνωθούμενος σε ουρές με απλωμένες παλάμες αντί να σφίξει την παλάμη σε γροθιά και να διεκδικήσει όλα όσα του ανήκουν. Που υπονομεύει την πραγματική λαϊκή αλληλεγγύη που πρέπει να χτίσει ο λαός μας μέσα από τις δικές του οργανώσεις, μέσα από τα δικά του όργανα πάλης και διεκδίκησης.
14. Σε διαχωρισμό από αυτές τις κατευθύνσεις θέλουμε να δυναμώσουμε μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα εκείνο τον προσανατολισμό μαζικής πάλης που στρέφεται ενάντια στην πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας, κόντρα στη συνδιαχείριση και την υποταγή, κόντρα στον εφησυχασμό και τις εκλογικές αυταπάτες. Πεποίθησή μας είναι ότι το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει για την αριστερά είναι να οργανώσει τη πάλη του λαού σ’ ένα μέτωπο αντίστασης-διεκδίκησης-ανατροπής και όχι να προσανατολίζεται στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στην αναζήτηση δήθεν αριστερών κυβερνήσεων. Να στραφεί σταθερά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία.
15. Μ’ αυτές τις σκέψεις συγκροτούμε στην πόλη μας Αριστερή Ταξική Αντιιμπεριαλιστική Συσπείρωση. Μια Αριστερή ΤΑΣΥ στην Καρδίτσα. Που να συνενώνει, να συντονίζει και να οργανώνει τη δράση αγωνιστών που θέλουν να παρέμβουν και να προωθήσουν αυτή τη πολιτική κατεύθυνση. Που δεν θα υποκαταστήσει ούτε θα δρα ανταγωνιστικά με τις τοπικές πρωτοβουλίες κοινής δράσης που ήδη υπάρχουν και λειτουργούν αλλά επιμένοντας στη γραμμή της ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ και του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ θέλουμε να συμβάλλει στην ενίσχυση αυτών των πρωτοβουλιών, στην αναβάθμισή τους, στο στέριωμα και στο πλάτεμά τους, στη παραπέρα μαζικοποίησή τους, στην ενίσχυση του ταξικού αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού τους. Που θα συντονίζεται και θα δικτυώνεται με αντίστοιχες τοπικές πρωτοβουλίες και σχήματα άλλων πόλεων, θα παρακολουθεί, θα συμμετέχει και θα συμβάλλει στην ενίσχυση και πανελλαδική έκφραση αυτής της κατεύθυνσης στα πλαίσια της ΠΑΑΣ. Μια Αριστερή ΤΑΣΥ στην Καρδίτσα που θα λειτουργεί με ανοιχτές διαδικασίες, ισότιμα και δημοκρατικά, ανοιχτή σε κάθε αγωνιστή που θέλει να συμβάλει στη λαϊκή υπόθεση.
Καρδίτσα 18/4/2013
