Ζώντας σε μια περίοδο, όπου εντείνονται μέρα με τη μέρα, η κατεδάφιση κατακτήσεων δεκαετιών του λαού, η επίθεση στα δικαιώματα του, αλλά και στους ίδιους τους βασικούς όρους της ζωής του (δουλειά, μισθοί και μεροκάματα, συντάξεις, περίθαλψη, ασφάλιση και παιδεία, ελευθερίες, μετακίνηση), όπου η πολιτική του εξαρτημένου καπιταλισμού «μας», φασιστικοποιείται, όπου νέους κινδύνους εγκυμονούν τα πολεμοχαρή σχέδια που πυροδοτεί η παρόξυνση των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστών (Η.Π.Α., Γερμανίας και άλλων ιμπεριαλιστών της Ε.Ε., Ρωσίας, Κίνας), γίνεται παραπάνω από αναγκαία, η συγκρότηση εκείνου του υποκειμένου αντίστασης και διεκδίκησης, που θα επιδιώξει να παίξει σοβαρό ρόλο στην οργάνωση της λαϊκής «απάντησης» σ΄ όλα αυτά, της αντίστασης και της σύγκρουσης με το μελανό αυτό παρόν και μέλλον, για την ανατροπή της πολιτικής αυτής, για την επίτευξη και νικών!
Την ίδια μάλιστα στιγμή, που αναζητείται επειγόντως… Αριστερά, που θα μπορούσε να δώσει πραγματική δυνατότητα έκφρασης, πολιτικοποίησης και προοπτικής στη λαϊκή αντίσταση, σερβίρονται «εκλογικές λύσεις», «υπεύθυνη αντιπολίτευση», ηττοπάθεια και υποστολή των αγώνων, «αριστερές ή σωτήριες κυβερνήσεις», κομματικές παρελάσεις με αποφυγή της σύγκρουσης με την πολιτική του συστήματος, «μεταβατικά προγράμματα», «εθελοντισμοί συνυπευθυνότητας» κι ότι άλλο άσχετο και αντιθετικό με την πραγματική αντίσταση και πάλη που απαιτείται.
Αυτή την ανάγκη μπορεί και πρέπει να κινηθεί να καλύψει - σε μια πορεία βέβαια - η Π.Α.Α.Σ. Με βάση την πολιτική συμφωνία που έχει κατακτήσει - κι αυτή που θα κατακτά – και μ’ όποιο όνομα αποφασιστεί στη Σύσκεψη, που θα πρέπει ν’ αντανακλά το πολιτικό της στίγμα, να προχωρήσει μέσα απ΄ την Πανελλαδική της συγκρότηση, σε μια νέα ποιότητα. Με στόχο, τόσο ν΄ αναβαθμίζει τη συμμετοχή και την πολιτική της παρέμβαση μέσα στην ίδια την ταξική πάλη και τους λαϊκούς αγώνες που ξεσπούν ενάντια στην επίθεση, τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό (σε χώρους που ζει κι εργάζεται ο λαός, σε πόλεις, σε συνοικίες και κεντρικά) όσο και να προωθεί αλλά και να δουλέψει πλατειά στο λαό, το πολιτικό της στίγμα, και την απόκτηση «στα μάτια του», ορατής φυσιογνωμίας. Πέρα από διαφωνίες στο πλαίσιό της, οι οποίες δεν θα πρέπει να κυριαρχούνται απ’ το στοιχείο της «ιδεολογικής αντιπαράθεσης» - που θ΄ αντιστοιχούσε σε συζήτηση ενότητας άλλου επιπέδου - αλλά του πολιτικού «δια ταύτα».
Απαιτείται ακόμα να κατακτηθεί ένα πνεύμα που να χαρακτηρίζεται από μάχιμα πολιτικά αντανακλαστικά παρέμβασης στους αγώνες, κι όχι κύρια, με λογική απλά «ζύμωσης και προπαγάνδας» της άποψης της.
Εκτός όμως απ΄ τη συμμετοχή σε αγώνες που ξεσπούν, η Π.Α.Α.Σ. θα πρέπει να παίρνει κι η ίδια πρωτοβουλίες και να πραγματοποιεί καλέσματα κοινής δράσης με στόχο την επίτευξη κίνησης κόσμου, είτε να κινείται αυτοτελώς, όπου αυτό δεν γίνεται εφικτό. Ενδεικτικό θετικό παράδειγμα εδώ, παρά την όποια καθυστέρηση, ήταν η πρωτοβουλία που πήρε η Π.Α.Α.Σ. ενάντια στην απειλή επέμβασης στη Συρία κι η πικετοφορία που έγινε στην Αθήνα.
Η Π.Α.Α.Σ. βρίσκεται ακόμα στην «αρχή της», κι έχει πολύ δρόμο μπροστά της να διανύσει. Δε συγκροτήθηκε ταχύρρυθμα «σε μία νύχτα», με συνεννόηση κάποιων καθοδηγήσεων (δε θα μπορούσε, άραγε να γίνει έτσι;) αλλά προτίμησε – και σωστά - μια πιο δύσκολη πορεία συγκρότησης απ’ το Μάρτη του 2012 ως σήμερα. Με μια λογική ν’ αποκτήσει «σάρκα και οστά» με συμμετοχή ενός δυναμικού, τόσο των «εκκινουσών» οργανώσεων, όσο κι ανένταχτων αγωνιστών, με τη συγκρότηση, όπου ήταν εφικτό, σχημάτων σε πόλεις και σε συνοικίες, με τη συγκρότηση και την ανοικτή λειτουργία των Συντονιστικών Αττικής και Θεσσαλονίκης, με κεντρικές και τοπικές εκδηλώσεις, με επικαιροποίηση του πλαισίου, με παράλληλη εμφάνιση κι άλλων αγωνιστικών σχημάτων πανελλαδικά, που έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν σ΄ αυτήν εφόσον το επιθυμούν. Κι εδώ, η Π.Α.Α.Σ θα πρέπει να είναι πάντα, ανοικτή σε αγωνιστές και αγωνιστικά σχήματα, με σαφή πολιτικό στίγμα και προσανατολισμό (ενάντια στον εξαρτημένο καπιταλισμό και την επίθεση, στον ιμπεριαλισμό και τις ψεύτικες «λύσεις»). Το γεγονός ότι η Π.Α.Α.Σ. δεν έχει καταφέρει ακόμα το στόχο, της ουσιαστικής εμπλοκής δυναμικού, δεν αναιρεί ούτε τα βήματα που έχουν γίνει, ούτε φυσικά την πρόθεση και την προσπάθεια. Η επικείμενη Σύσκεψη δίνει δυνατότητα να γίνουν βήματα και σ΄ αυτή την κατεύθυνση.
Γιάννης Βάρλας
Μέλος του Παναττικού Συντονιστικού
