Ο λαός στη χώρα μας απειλείται με μαζική εξαθλίωση που φέρνουν η λιτότητα, οι απολύσεις, η ανεργία, η διάλυση υγείας - παιδείας - κοινωνικής ασφάλισης και των όποιων κοινωνικών υποδομών υπήρχαν. Είμαστε αντιμέτωποι με την πιο αμείλικτη επίθεση των ιμπεριαλιστών της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), των ντόπιων αστικών δυνάμεων και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Και σαν να μην έφταναν, αυτά ένα νέο μνημόνιο βαρβαρότητας ετοιμάζεται μέσα στο 2014. Οι ιμπεριαλιστές σφίγγουν τα δεσμά εξάρτησης της χώρας (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά) και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις διαλαλούν ως «αρετή» τους το ξεπούλημα σε ΗΠΑ-ΕΕ, αποδέχονται όλους τους σχεδιασμούς τους.
Η δυσαρέσκεια και η οργή του λαού μεγαλώνουν. Οι εργαζόμενοι, με κάθε ευκαιρία, αντιστέκονται στις βάρβαρες πολιτικές και παλεύουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους στη δουλειά και τη ζωή. Γι’ αυτό και το αστικό πολιτικό σύστημα, με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστών, θωρακίζει και ισχυροποιεί τους κατασταλτικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «εχθρό-λαό». Στην ίδια κατεύθυνση, για χρόνια ενθαρρύνθηκε και χρησιμοποιήθηκε η ρατσιστική, φασιστική, αντικομμουνιστική και εγκληματική δράση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.
Δεν είναι τυχαίο ότι το χτύπημα ενάντια στην ΚΝΕ στο Πέραμα και η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής έγιναν σε μια περίοδο όπου ξεσπούσαν νέοι μεγάλοι μαζικοί αγώνες, όπως των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια και άλλων. Τα χτυπήματα αυτά ήθελαν να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκεται. Παράλληλα, η επιχείρηση να “κοντύνει” η συμμορία εκδηλώθηκε σε μια περίοδο ογκούμενης αποδοκιμασίας και απομόνωσης της συγκυβέρνησης από τον ελληνικό λαό. Αξιοποιείται από το σύστημα, με τη συνδρομή των ΜΜΕ, για να μετατοπιστεί η συζήτηση στην αντιμετώπιση των λεγόμενων «άκρων», ώστε να ανακτήσει το αστικό πολιτικό προσωπικό κάποιο και να στήσει πιο αποτελεσματικά αναχώματα στους αγώνες.
Με την “θεωρία των δυο άκρων” και την προτροπή για “καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται” ένας νέος κύκλος τρομοκράτησης των εργαζόμενων και του λαού ανοίγει. Με την επίσημη σφραγίδα της συγκυβέρνησης και την έγκριση των ξένων και ντόπιων κέντρων εξουσίας επιχειρείται να ταυτιστεί η εγκληματική δράση της συμμορίας της Χρυσής Αυγής με τις αντιστάσεις των εργαζομένων και του λαού. Οι μαθητές σε Λαμία και Ηγουμενίτσα, οι εργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και της Εύβοιας, οι αγωνιστές στις Σκουριές Χαλκιδικής, οι Τούρκοι και Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες γνώρισαν τελευταία τη μηδενική ανοχή της κυβέρνησης και των μηχανισμών καταστολής. Ενώ οι «κοριοί» της ΚΥΠ, των αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, υπόσχονται στήσιμο σκευωριών ενάντια σε όσους αντιστέκονται στη σύγχρονη βαρβαρότητα κυβέρνησης, κεφάλαιου και ιμπεριαλιστών.
Πρέπει να είναι καθαρό πως η κυβερνητική πολιτική και το σύστημα που αυτή εξυπηρετεί όχι μόνο δεν μπορεί να ξεριζώσει το φασισμό, αλλά αντίθετα τον γεννά και τον τρέφει. Ο φασισμός ευνοείται με το δυνάμωμα της επίθεσης και αναπαράγεται μέσα στο πλαίσιο εκφασισμού του κράτους και φασιστικοποίησης της πολιτικής του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Η πάλη ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι της ενιαίας πάλης του λαού ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, ενάντια στα παλιά και νέα βάρβαρα αντεργατικά- αντιλαϊκά μέτρα. Παράλληλα πρέπει να δημιουργηθούν μαζικοί όροι καταγγελίας των φασιστικών δυνάμεων και της δράσης τους, έξω από λογικές «στρατιωτικής» αντιπαράθεσης, αλλά με έντονο το στοιχείο της προάσπισης και της περιφρούρησης αγώνων, αγωνιστών και οργανώσεων από την φασιστική βία.
Δεν οδηγούν πουθενά οι λογικές μίσους και οι πρακτικές βίας και κοινωνικού κανιβαλισμού που προβάλλει ο φασισμός. Οι ρατσιστικές, νεοναζιστικές συμμορίες δεν λύνουν προβλήματα και δεν αντιμετωπίζουν την εξαθλίωση, ούτε μειώνουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που μας φορτώνει η ανεργία, η λιτότητα, η φορομπηξία, η διάλυση υγείας -παιδείας. Το αντίθετο. Οι φασίστες, σαν συμπλήρωμα του συστήματος, θέλουν να βλέπουμε το δάχτυλο και να χάνουμε το δάσος.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε τους χώρους που ζούμε και δουλεύουμε εστίες αντίστασης, να ενώσουμε τις φωνές μας μέσα από μαζικούς αγώνες ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και μέσα από τους αγώνες μας να αποκτήσουμε δεσμούς αλληλεγγύης, κατανόησης και αλληλοσεβασμού.
Η δυσαρέσκεια και η οργή του λαού μεγαλώνουν. Οι εργαζόμενοι, με κάθε ευκαιρία, αντιστέκονται στις βάρβαρες πολιτικές και παλεύουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους στη δουλειά και τη ζωή. Γι’ αυτό και το αστικό πολιτικό σύστημα, με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστών, θωρακίζει και ισχυροποιεί τους κατασταλτικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «εχθρό-λαό». Στην ίδια κατεύθυνση, για χρόνια ενθαρρύνθηκε και χρησιμοποιήθηκε η ρατσιστική, φασιστική, αντικομμουνιστική και εγκληματική δράση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.
Δεν είναι τυχαίο ότι το χτύπημα ενάντια στην ΚΝΕ στο Πέραμα και η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής έγιναν σε μια περίοδο όπου ξεσπούσαν νέοι μεγάλοι μαζικοί αγώνες, όπως των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια και άλλων. Τα χτυπήματα αυτά ήθελαν να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκεται. Παράλληλα, η επιχείρηση να “κοντύνει” η συμμορία εκδηλώθηκε σε μια περίοδο ογκούμενης αποδοκιμασίας και απομόνωσης της συγκυβέρνησης από τον ελληνικό λαό. Αξιοποιείται από το σύστημα, με τη συνδρομή των ΜΜΕ, για να μετατοπιστεί η συζήτηση στην αντιμετώπιση των λεγόμενων «άκρων», ώστε να ανακτήσει το αστικό πολιτικό προσωπικό κάποιο και να στήσει πιο αποτελεσματικά αναχώματα στους αγώνες.
Με την “θεωρία των δυο άκρων” και την προτροπή για “καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται” ένας νέος κύκλος τρομοκράτησης των εργαζόμενων και του λαού ανοίγει. Με την επίσημη σφραγίδα της συγκυβέρνησης και την έγκριση των ξένων και ντόπιων κέντρων εξουσίας επιχειρείται να ταυτιστεί η εγκληματική δράση της συμμορίας της Χρυσής Αυγής με τις αντιστάσεις των εργαζομένων και του λαού. Οι μαθητές σε Λαμία και Ηγουμενίτσα, οι εργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και της Εύβοιας, οι αγωνιστές στις Σκουριές Χαλκιδικής, οι Τούρκοι και Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες γνώρισαν τελευταία τη μηδενική ανοχή της κυβέρνησης και των μηχανισμών καταστολής. Ενώ οι «κοριοί» της ΚΥΠ, των αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, υπόσχονται στήσιμο σκευωριών ενάντια σε όσους αντιστέκονται στη σύγχρονη βαρβαρότητα κυβέρνησης, κεφάλαιου και ιμπεριαλιστών.
Πρέπει να είναι καθαρό πως η κυβερνητική πολιτική και το σύστημα που αυτή εξυπηρετεί όχι μόνο δεν μπορεί να ξεριζώσει το φασισμό, αλλά αντίθετα τον γεννά και τον τρέφει. Ο φασισμός ευνοείται με το δυνάμωμα της επίθεσης και αναπαράγεται μέσα στο πλαίσιο εκφασισμού του κράτους και φασιστικοποίησης της πολιτικής του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Η πάλη ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι της ενιαίας πάλης του λαού ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, ενάντια στα παλιά και νέα βάρβαρα αντεργατικά- αντιλαϊκά μέτρα. Παράλληλα πρέπει να δημιουργηθούν μαζικοί όροι καταγγελίας των φασιστικών δυνάμεων και της δράσης τους, έξω από λογικές «στρατιωτικής» αντιπαράθεσης, αλλά με έντονο το στοιχείο της προάσπισης και της περιφρούρησης αγώνων, αγωνιστών και οργανώσεων από την φασιστική βία.
Δεν οδηγούν πουθενά οι λογικές μίσους και οι πρακτικές βίας και κοινωνικού κανιβαλισμού που προβάλλει ο φασισμός. Οι ρατσιστικές, νεοναζιστικές συμμορίες δεν λύνουν προβλήματα και δεν αντιμετωπίζουν την εξαθλίωση, ούτε μειώνουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που μας φορτώνει η ανεργία, η λιτότητα, η φορομπηξία, η διάλυση υγείας -παιδείας. Το αντίθετο. Οι φασίστες, σαν συμπλήρωμα του συστήματος, θέλουν να βλέπουμε το δάχτυλο και να χάνουμε το δάσος.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε τους χώρους που ζούμε και δουλεύουμε εστίες αντίστασης, να ενώσουμε τις φωνές μας μέσα από μαζικούς αγώνες ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και μέσα από τους αγώνες μας να αποκτήσουμε δεσμούς αλληλεγγύης, κατανόησης και αλληλοσεβασμού.
Παρασκευή 25 Οκτώβρη 2013
Πρωτοβουλία για
Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
p-a-a-s.blogspot.com
