26 Οκτωβρίου 2013

Εισήγηση του Παναττικού Συντονιστικού στην Πανελλαδική Σύσκεψη της Πρωτοβουλίας για Αριστερή Αντιϊμπεριαλιστική Συνεργασία

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Σας καλωσορίζουμε στη Σύσκεψη Πανελλαδικής Συγκρότησης της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία.
Πριν ενάμιση χρόνο, στις 2 Απρίλη 2012, η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ανακοίνωνε την δημιουργία της σαν μετωπική πολιτική συνεργασία που υποστηρίζεται από το ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ και ανένταχτους αγωνιστές. Σε μια επιτυχημένη κεντρική εκδήλωση στην Αθήνα, στο θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ, έδινε στην δημοσιότητα την Ιδρυτική Διακήρυξη της.
Η Ιδρυτική Διακήρυξη της ΠΑΑΣ με επικεφαλίδα το σύνθημα «Για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία» καλούσε τους αγωνιστές της Αριστεράς και τον ελληνικό λαό σε αντίσταση και αγώνα «για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης».

Ταυτόχρονα έθετε τον στόχο μας : «Την συνένωση στα πλαίσια μιας μετωπικής πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων και των αγωνιστών που συμφωνούν στο γενικότερο πλαίσιο των θέσεων που παρουσιάσαμε. Την Συνεργασία που θα εξασφαλίζει μια σταθερή προοπτική σε πανελλαδικό επίπεδο, παρεμβαίνοντας με ένα μόνιμο και όχι ευκαιριακό τρόπο στις πολιτικές εξελίξεις και στην αναπτυσσόμενη λαϊκή, αντιιμπεριαλιστική πάλη. Την Συνεργασία για την προώθηση της κοινής δράσης, για τη συνένωση και διεύρυνση ενός δυναμικού που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη και το σωστό προσανατολισμό του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος».
Διανύσαμε από τότε τα πρώτα λίγα βήματα αυτού του δρόμου που χαράξαμε. Στο χρονικό διάστημα που πέρασε η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ άπλωσε τις δυνάμεις της πανελλαδικά. Στήθηκαν σε μια σειρά περιοχές σχήματα της ΠΑΑΣ και σχήματα που κινούνται συναγωνιστικά δίπλα στην ΠΑΑΣ ενώ ένας ευρύτερος αριθμός αγωνιστών και λαϊκών ανθρώπων παρακολουθεί το εγχείρημα μας.
Σήμερα αυτές οι δυνάμεις βρισκόμαστε εδώ σε μια σύσκεψη πανελλαδικής συγκρότησης μας που στηρίζεται σ’ αυτά που έχουμε συμφωνήσει και με σκοπό να δώσουμε παραπέρα ώθηση στην προσπάθεια μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Η δημιουργία της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ συμπίπτει με την περίοδο της μεγάλης αναταραχής που έφερε η βαθιά οικονομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δυνάμωσε τις αντιδραστικές εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις φορτώνουν τις συνέπειες της κρίσης στην εργατική τάξη, στους λαούς και στις πιο αδύναμες χώρες με μια άγρια, παρατεταμένη επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και με την λεηλασία των εξαρτημένων χωρών.
Έκφραση αυτής της επίθεσης αποτελούν τα μνημόνια που επιβάλλονται όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες από τους ιμπεριαλιστικούς επικυρίαρχους της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η φετινή απόφαση Γιούρογκρουπ – ΔΝΤ, για την Κύπρο που έβαλε μια ακόμα μικρή χώρα στον ζυγό των μνημονίων αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα αυτής της επίθεσης. Σηματοδοτεί, από τη μια, την - κάτω από την ηγεμονία του γερμανικού ιμπεριαλισμού – ένταση και διεύρυνση της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ και, από την άλλη, την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για την κυριαρχία στην περιοχή. Εξέλιξη ιδιαίτερα επικίνδυνη, η οποία τροφοδοτείται τόσο από την πολιτική της ξένης εξάρτησης όσο και από τους τυχοδιωκτισμούς των ντόπιων πολιτικών ηγεσιών, με θύμα τα δικαιώματα και την ίδια την ζωή του Κυπριακού λαού που οδηγείται στην καταστροφή.
Η πραγματικότητα αλλά και το μέλλον που προδιαγράφουν για το λαό μας αλλά και για όλους τους λαούς, οι ιμπεριαλιστές, είναι μελανό και ζοφερό. Κλιμακώνουν καθημερινά μια επίθεση που δεν πρόκειται να σταματήσει, γιατί τροφοδοτείται απ’ την οξυμμένη κι αγιάτρευτη κρίση του σάπιου καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος και τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών – των Η.Π.Α., της Ε.Ε., της Ρωσίας κι άλλων – με στόχο την κυριαρχία, μέσω της κατάληψης γεωστρατηγικών στόχων και της απόσπασης οικονομικών αγορών του ενός απ΄ τον άλλο. Το αποτέλεσμα είναι νέοι πόλεμοι, επεμβάσεις, διαμελισμοί χωρών, οικονομικός αφανισμός λαών και χωρών.
Το Σεπτέμβρη που μας πέρασε, η πολεμική μηχανή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού τέθηκε σε ετοιμότητα για να εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση στη Συρία. Για να προχωρήσει, δηλαδή, σε μια νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση που δεν θα είχε μόνο ως αποτέλεσμα τη σφαγή του Συριακού λαού, αλλά και το ενδεχόμενο μιας γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, μ’ ότι κινδύνους εγκυμονεί αυτό για τους λαούς, και για το δικό μας το λαό. Η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. έσπευσε, μάλιστα, να προσφέρει βάσεις και «διευκολύνσεις» για την πραγματοποίηση της επέμβασης, εμπλέκοντας τη χώρα.
Το γεγονός ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν κατάφερε τελικά να σύρει σε μια νέα πολεμική εκστρατεία, τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές «συμμάχους» καθώς και η δραστήρια παρέμβαση του Ρώσικου ιμπεριαλισμού, οδήγησαν σε μια αναβολή της επέμβασης, η οποία κάθε άλλο παρά ως μια «νέα ισορροπία» πρέπει να ερμηνευτεί και κάθε άλλο μπορεί παρά να μας καθησυχάζει.Η προσωρινή αναδίπλωση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού διόλου δεν σημαίνει ότι εγκατέλειψε τα επεμβατικά, πολεμικά σχέδια του.
Όταν, οι αιτίες τις κλιμάκωσης της όξυνσης εξακολουθούν να υπάρχουν ακέραιες.
Όταν στο εσωτερικό των Η.Π.Α. γίνεται ολοένα και πιο φανερή η πολιτική αντιπαράθεση στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης και των πολιτικών οργάνων της και εκφράζονται κινήσεις από πλευρές που θέλουν να «εκβιάσουν καταστάσεις». Μια αντιπαράθεση που βρίσκονταν πίσω και απ’ την κόντρα για την έγκριση του προϋπολογισμού που εισηγήθηκε ο Ομπάμα και την απόρριψη του απ΄ τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Όταν το θερμόμετρο ανεβαίνει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με το Ισραήλ να δείχνει επιφύλαξη στη συμφωνία για τη Συρία, και την Τουρκία ν’ αγοράζει πολεμικό υλικό απ΄ την Κίνα, δυσαρεστώντας τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους.
Όταν η διαμάχη Η.Π.Α. – Ε.Ε. (κυρίως της Γερμανίας) εκφράζεται ξανά κι ακόμα πιο φανερά, στο ζήτημα του «κουρέματος του ελληνικού χρέους».
Γίνεται πιο φανερό πως έχουμε ένταση των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή.
Παρά τους προσωρινούς συμβιβασμούς, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί κλιμακώνονται και οδηγούν σε επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της περιοχής. Από την επιθετική πολιτική των ιμπεριαλιστών, οι λαοί καταληστεύονται και μετατρέπονται ή απειλούνται να μετατραπούν σε κρέας για τα ιμπεριαλιστικά κανόνια, όπως ο λαός της Συρίας σήμερα, της Λιβύης προηγούμενα, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Γιουγκοσλαβίας και τόσων άλλων.
Ο μόνος δρόμος για να μπορέσουν οι λαοί να αντικρούσουν τη μελανή αυτή πραγματικότητα, είναι να συγκροτήσουν το δικό τους αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο πάλης, να σπάσουν τα δεσμά της ξένης εξάρτησης και να ξεφύγουν απ΄ το θανάσιμο εναγκαλισμό της ιμπεριαλιστικής προστασίας, χωρίς ταυτόχρονα αυταπάτες για αντικατάσταση των παλιών, με νέους προστάτες. Γιατί οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες! Το μέλλον τους βρίσκεται στη σύγκρουση με το ιμπεριαλιστικό – καπιταλιστικό σύστημα!

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Η ζωή του λαού στη χώρα μας, των εργαζόμενων, των άνεργων, της νεολαίας, δυσκολεύει χειροτερεύει δραματικά μέρα με τη μέρα.
Η εργατική τάξη κι ο λαός βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο αμείλικτη επίθεση των ιμπεριαλιστών της τρόικας (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) και των ντόπιων αστικών δυνάμεων, της ολιγαρχίας και της συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ο εργαζόμενος λαός απειλείται με μαζική εξαθλίωση που φέρνουν η λιτότητα, οι απολύσεις, η ανεργία, η διάλυση Υγείας- Παιδείας- κοινωνικής Ασφάλισης και των όποιων κοινωνικών υποδομών υπήρχαν.
Η επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα και η φοροληστεία του λαού αποτελούν σήμερα τα κεντρικά σημεία επίθεσης της αστικής ολιγαρχίας και του πολιτικού της προσωπικού, ενάντια στα οποία το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει άμεσα να συγκροτήσει την πάλη του με την αναβάθμιση της πολιτικής και οργανωτικής του συγκρότησης, με τη μαζικότητα, τη μαχητικότητα και τη συλλογικότητα που απαιτούν οι συνθήκες.
Από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι σήμερα, με το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ, με τις χιλιάδες διαθεσιμότητες-απολύσεις καθηγητών, σχολικών φυλάκων, υγειονομικών, εργαζόμενων στα υπουργεία, με τις προωθούμενες μέχρι τέλος του χρόνου χιλιάδες ακόμα απολύσεις και διαθεσιμότητες στον δημόσιο τομέα και σε μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, ΛΑΡΚΟ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ, με ένα νέο σαρωτικό φοροληστρικό κύμα, με την απειλή κατασχέσεων πρώτων κατοικιών η κυβέρνηση κλιμακώνει τα εξοντωτικά μέτρα του τρίτου μνημονιακού οδοστρωτήρα.
Η εφιαλτική πραγματικότητα που ζει ο λαός μας, το μεγαλύτερο βούλιαγμα της χώρας στο βάλτο ενός μεγενθυνόμενου χρέους, αποκαλύπτει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι «πέρασαν τα δύσκολα» και η χώρα μπαίνει στο δρόμο της «ανάκαμψης» και της «ανάπτυξης», ως μια προπαγάνδα ψεύδους και απάτης.
Ένα νέο μνημόνιο βαρβαρότητας βρίσκεται προ των πυλών, μέσα στο 2014. Ο Σαμαράς ανανέωσε την ιμπεριαλιστική στήριξη, κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις Η.Π.Α. ενώ ο γερμανικός ιμπεριαλισμός επιβεβαίωσε τη ρότα που έχει χαράξει, με την επανεκλογή της Μέρκελ κατά τις πρόσφατες γερμανικές εκλογές, διαλύοντας και διάφορες αυταπάτες, που «σπέρνονταν» στο λαό μας, σχετικά με το τέλος των δεινών του.
Οι ιμπεριαλιστές σφίγγουν τα δεσμά εξάρτησης της χώρας - οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά- και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις διαλαλούν ως «αρετή» τους το ξεπούλημα σε Η.Π.Α.-Ε.Ε., αποδέχονται όλους τους σχεδιασμούς τους, μετατρέπουν τη χώρα σε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών, υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και τον πλούτο της χώρας και δεν θα διστάσουν, υπηρετώντας τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, να εκθέσουν το λαό σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.
Η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ιμπεριαλιστών πάει χέρι-χέρι με την άγρια καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του εργαζόμενου λαού. Το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση, το χτύπημα του δικαιώματος του λαού να οργανώνεται και να παλεύει για τη ζωή του είναι η καθημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά. Το αστικό πολιτικό σύστημα, με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «εχθρό λαό» θωρακίζει και ισχυροποιεί τους κατασταλτικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους και ταυτόχρονα προωθεί τη φασιστικοποίηση της πολιτικής του, ενάντια στο λαϊκό κίνημα, την Αριστερά και τους κομμουνιστές: Με συνεχείς επιστρατεύσεις των εργατοϋπαλληλικών κλάδων που απεργούν. Με την τοποθέτηση περιοχών –όπως στην Χαλκιδική-σε «κατάσταση αστυνομικής πολιορκίας». Με συλλήψεις και καταδίκες μαθητών. Με αντιμεταναστευτικές επιχειρήσεις «ανακατάληψης των πόλεων» και δημιουργίας «στρατοπέδων συγκέντρωσης» μεταναστών. Με ενέργειες ποινικοποίησης του λαϊκού αγώνα.
Στην ίδια κατεύθυνση για χρόνια ενθαρρύνθηκε και χρησιμοποιήθηκε και η εγκληματική, αντικομμουνιστική και ρατσιστική δράση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Η κυβερνητική πολιτική έθρεψε και άνδρωσε το φασισμό, υπόθαλψε τη παρακρατική και παραστρατιωτική δράση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής για να οδηγηθούν, τελικά, τα πράγματα μέχρι την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μαχαιροβγάλτες φασίστες.
Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή και τις μεγάλες αντιδράσεις που ξεσήκωσε σε όλη την Ελλάδα, η κυβέρνηση επιχειρεί, μέσα στο κλίμα που δημιουργήθηκε, να χρησιμοποιήσει το χαρτί της Χρυσής Αυγής με ένα αντίστροφο τρόπο για να προωθήσει τους αντιδραστικούς σκοπούς της και την αντιλαϊκή πολιτική της.
Με την όψιμη δίωξη της Χρυσής Αυγής ως «εγκληματικής οργάνωσης» η κυβέρνηση Σαμαρά δεν θέλησε μόνο να «κοντύνει» το νεοναζιστικό κόμμα που πήρε μεγάλο μπόι μέσα στο αστικό πολιτικό στερέωμα και αφαιρούσε εκλογική βάση από τη ΝΔ. Δεν θέλησε μόνο να ρετουσάρει το φθαρμένο πρόσωπο της εμφανιζόμενη προπαγανδιστικά με «αντιφασιστική» μάσκα και ως «εγγυητής της δημοκρατικής ομαλότητας». Δεν αποβλέπει μόνο στην απόσπαση ψηφοφόρων από το εκλογικό σώμα της Χρυσής Αυγής για την ενίσχυση της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Επιδιώκει, πάνω απ’ όλα, να κατασκευάσει έρεισμα για να χτυπήσει, όπως το διακήρυξαν οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, τον «πραγματικό αντίπαλο» της πολιτικής της, το αγωνιζόμενο λαϊκό και αριστερό κίνημα.
Με εφαλτήριο τις συλλήψεις της Χρυσής Αυγής η κυβέρνηση αναθέρμανε την αντικομμουνιστική θεωρία των «άκρων» και ο πρωθυπουργός ευθέως δήλωσε πως θα στραφεί και κατά του «άλλου άκρου», της «ακραίας αντιπολίτευσης, που μιλάει για έξοδο από το ΝΑΤΟ, το ευρώ και την ΕΕ».
Όταν «άκρο» χαρακτηρίζονται όσοι επιθυμούν την έξοδο από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Όταν ως «άκρο» κι «εγκληματική οργάνωση» χαρακτηρίζεται ο αγωνιζόμενος λαός της Χαλκιδικής. Ένας λαός που αντιστέκεται μαζικά κι αποφασιστικά απέναντι στην καταστροφή του τόπου του και της ίδιας της ζωής του, που θα επιφέρει η «επένδυση» των ιμπεριαλιστών με την εξόρυξη του χρυσού, στο πλαίσιο της ψευδεπίγραφης «ανάπτυξης», που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. Τότε είναι ολοφάνερο ότι φωτογραφίζονται και απειλούνται με διωγμό συγκεκριμένα αριστερά κόμματα και οργανώσεις και οι μαχητικοί, μαζικοί και επίμονοι αγώνες του λαού.
Δεν είναι «τυχαίο» το γεγονός η επιχείρηση απέναντι στη «Χρυσή Αυγή» εκδηλώθηκε σε μια περίοδο όπου ογκώνεται η αποδοκιμασία και απομόνωση της κυβέρνησης Σαμαρά από τον ελληνικό λαό. Όπου έχει προηγηθεί, λίγους μήνες πριν, ο τραυματισμός της με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση. Σε μια στιγμή όπου ξεσπούσαν νέοι μεγάλοι μαζικοί αγώνες, όπως των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα Πανεπιστήμια και άλλων. Στο πλαίσιο μιας ρευστής πολιτικής διαχείρισης, που πρέπει ωστόσο να χαίρει μιας σχετικής «σταθερότητας» μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της… αστάθειας, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει να διεξαγάγει την επίθεση ενάντια στο λαό, που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές.
Η επιχείρηση αυτή συνδυασμένη με την αντιδραστική προπαγάνδα των «δύο άκρων», με τις πιέσεις και τους εκβιασμούς προς τις αριστερές πολιτικές δυνάμεις να ενταχθούν στο κυβερνητικό «συνταγματικό τόξο νομιμότητας» και να υποστείλουν την «ακραία αντιπολίτευση» κατά της μνημονιακής πολιτικής χρησιμοποιείται για να ανακόψει τους λαϊκούς αγώνες, για να στείλει μηνύματα «συμμόρφωσης» προς τις αριστερές πολιτικές δυνάμεις, για να τρομοκρατήσει τον ίδιο τον αγωνιζόμενο λαό.
Χρειάζεται να αντιταχθούμε αποφασιστικά στην άθλια εξίσωση της δολοφονικής δράσης των υμνητών του Χίτλερ με τους αγώνες των λαού και με την δράση των αριστερών δυνάμεων.
Πρέπει να είναι καθαρό πως η κυβερνητική πολιτική όχι μόνο δεν μπορεί να εκριζώσει τον φασισμό αλλά αντίθετα είναι παράγοντας που έχει συντελέσει και συντελεί στην εμφάνιση του. Ο φασισμός ευνοείται με το δυνάμωμα της πολιτικής αντίδρασης και μέσα στο πλαίσιο εκφασισμού του κράτους και φασιστικοποίησης της πολιτικής του συστήματος. Ο φασισμός συνδέεται με την όξυνση της κρίσης του καθεστώτος της ξένης εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, με τα μνημόνια της ανεργίας, της φτώχειας και της υποτέλειας, με την τρομοκρατία και την καταστολή των λαϊκών αγώνων, με τον αντικομμουνισμό.
Πάνω σ’ αυτό το έδαφος γεννιέται και γι’ αυτό και η καταπολέμηση του μπορεί να γίνει μόνο έχοντας την αιχμή του αγώνα του λαού μας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού.
Απέναντι στην αντιδραστική συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ., το δυνάμωμα των αγώνων, η δημιουργία εστιών αντίστασης σε κάθε χώρο που χτυπιέται, η μαζική κι αποφασιστική υπεράσπιση των λαϊκών-εργατικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων, εξακολουθούν να είναι τα κύρια καθήκοντα για το λαϊκό και εργατικό κίνημα. Κόντρα στις νέες εκλογικές αυταπάτες και τις προσπάθειες πολιτικής υποταγής των λαϊκών αντιστάσεων στην «προοπτική» μιας «προοδευτικής» κυβερνητικής εναλλαγής.
Η επίθεση του συστήματος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν θα σταματήσει παρά μόνο με την ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που θα βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα και θα διεκδικήσει το δικαίωμά του στη δουλειά και στη ζωή, θα βάλει στόχο την αποτίναξη των ιμπεριαλιστικών δεσμών και θα ανοίξει το δρόμο της συνολικής ανατροπής του, ως τη μοναδική κατεύθυνση που μπορεί πραγματικά να υπηρετήσει τα συμφέροντα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.
Η υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης, που θα συνδέει τις ανάγκες της πάλης της περιόδου με την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και της εθνικής ανεξαρτησίας αποτελεί το πιο σπουδαίο καθήκον για όλες τις αριστερές, επαναστατικές και κομμουνιστικές δυνάμεις, για όλους τους αγωνιστές του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Για Ψωμί – Δουλειά – Ειρήνη – Δημοκρατία – Εθνική Ανεξαρτησία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Η συγκρότηση της Π.Α.Α.Σ. με την πρωτοβουλία των οργανώσεων του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ προέκυψε τόσο από τις ανάγκες πολιτικής και οργανωτικής συγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην κατεύθυνση της μαζικής λαϊκής αντίστασης, όσο και σαν πραγματική αριστερή απάντηση στις προκλήσεις και τα καθήκοντα της περιόδου.
Έχοντας εμπιστοσύνη στις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις και βασική κατεύθυνση να υπηρετούμε το λαό και τους αγώνες του, πήραμε την ευθύνη της συγκρότησης μιας αριστερής μετωπικής συνεργασίας. Μιας συνεργασίας που έχει ξεκάθαρο ότι τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα μπορούν να προωθηθούν μόνο μέσα από την σύγκρουση με την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, με την οργάνωση ενός παρατεταμένου αγώνα αντίστασης και διεκδίκησης.
Το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει ανάγκη από ένα προσανατολισμό που να αντιμάχεται αποφασιστικά την πολιτική του εξωραϊσμού του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ξένης εξάρτησης, την πολιτική που, με τα θεωρήματα του «εθνικού απομονωτισμού» ή της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», την πολιτική που αρνείται την αντιιμπεριαλιστική πάλη και τον αγώνα για ανεξαρτησία και σκορπά τη σύγχυση στο λαό, δίνοντας την ευχέρεια στις δεξιές και φασιστικές δυνάμεις να ψαρεύουν στα θολά νερά της πατριδοκαπηλίας.
Γι’ αυτό, η αριστερή μετωπική συνεργασία μας, η Π.Α.Α.Σ., στηρίζεται σε ένα κεντρικό πολιτικό προσανατολισμό που βρίσκεται σε αντιπαράθεση:
• Με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει ψευτοαριστερή διακυβέρνηση, με παραμονή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά δεσμά της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και διεκδικεί θέση βασικής πολιτικής εφεδρείας στο κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα, παρέχοντας μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερες εγγυήσεις στην ντόπια άρχουσα τάξη και τον ιμπεριαλισμό για την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών.
• Με την πολιτική του ΚΚΕ που καλύπτει πίσω από «αντικαπιταλιστικές» κορώνες και κάτω από το όνομα μιας ψευδεπίγραφης «λαϊκής συμμαχίας», μια γραμμή απομόνωσης από τις εργατικές και λαϊκές μάζες, διάσπασης και κατακερματισμού των εργατικών-λαϊκών αντιστάσεων και αναχώρησης από την ταξική πάλη, μια γραμμή εγκατάλειψης της λαϊκής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης για εθνική ανεξαρτησία.
• Με την πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καλλιεργεί αυταπάτες για «αντικαπιταλιστικά» μέτρα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και φαντάζεται «αντικαπιταλιστικά μεταβατικά προγράμματα» χωρίς τη συγκρότηση ενός ισχυρού υποκειμενικού παράγοντα με επαναστατική κατεύθυνση και χωρίς επαναστατική ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.
• Με την πολιτική του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου που δρα τυχοδιωκτικά και διαλυτικά στο λαϊκό κίνημα.
Σε διαχωρισμό απ’ αυτές τις πολιτικές κατευθύνσεις, θέλουμε να δυναμώσουμε μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα εκείνο τον προσανατολισμό της μαζικής πάλης που στρέφεται ενάντια στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, του εξωραϊσμού του αστικού κράτους, της υποταγής και της καπιταλιστικής διαχείρισης.
Πεποίθησή μας είναι ότι το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στην αναζήτηση δήθεν αριστερών κυβερνήσεων, αλλά να στραφεί σταθερά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της ξένης εξάρτησης.
Ενάντια στην κυβερνητική πολιτική των εξοντωτικών αντιλαϊκών μέτρων, την υποτέλεια και την υποταγή στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χρειάζεται να υψωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο αγωνιστικής-συντονισμένης-μαζικής αντίστασης για την απόκρουση και την ανατροπή της. Για την έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Για να φύγουν οι αμερικανο-νατοϊκές βάσεις και το ΔΝΤ από τη χώρα μας. Για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης.


Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Η μέχρι σήμερα διαδικασία της συγκρότησης της Π.Α.Α.Σ., τόσο κεντρικά όσο και τοπικά, η διεύρυνσή της με αγωνιστές σε πόλεις, συνοικίες και σε χώρους σημείωσε βήματα αλλά δεν ήταν και μια ευθύγραμμη πορεία. Επηρεάστηκε από αναστολές, ταλαντεύσεις και διαφορές εκτιμήσεων για το χαρακτήρα της ακόμα και διαφωνίες για το χαρακτήρα της συγκρότησης και της δράσης της. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν και η αδυναμία ενιαίας και αποφασιστικής παρέμβασης σε κάποιους αγώνες και μέτωπα που ξέσπασαν το προηγούμενο διάστημα, αλλά και η ελλιπής λειτουργία του Παναττικού Συντονιστικού οργάνου. Όμως, τόσο οι οργανώσεις που πήραν την πρωτοβουλία, όσο και οι αγωνιστές, που συμφώνησαν στην ανάγκη του εγχειρήματος έδειξαν όλο το προηγούμενο διάστημα μία αποφασιστικότητα και μία συντροφική διάθεση στο ξεπέρασμα των εμποδίων. Παρόλο που έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε, αρκετά ζητήματα να ξεκαθαρίσουμε, σε άλλα να συμφωνήσουμε και σε άλλα να κρατήσουμε τις διαφωνίες μας μέχρι η ίδια η ταξική πάλη να δώσει απαντήσεις για το σωστό και το λάθος, προχωράμε!
Από την ανοιχτή συγκέντρωση στο Ακροπόλ τον Απρίλη του 2012 μέχρι σήμερα η δημιουργία της Π.Α.Α.Σ. είχε σαν αποτέλεσμα:
α) Να προχωρήσουν οι συγκροτήσεις συντονιστικών οργάνων και σχημάτων της στην Αττική (Βόρειες συνοικίες, Πετρούπολη-Ίλιον-Δυτικές Συνοικίες, Δάφνη-Υμηττός-Νότια Προάστια, Ηλιούπολη), στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στη Λαμία, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στην Ηγουμενίτσα, στην Ξάνθη και στη Βοιωτία. Οι συγκροτήσεις αυτές ξεκίνησαν ήδη τη λειτουργία τους και αναπτύσσουν τη δραστηριότητά τους, ενώ στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη λειτουργούν και συντονιστικά όργανα.
β) Να γίνουν διαδικασίες για τη συγκρότηση τοπικών Π.Α.Α.Σ. στα Γιάννενα, στην Κέρκυρα, στις Σέρρες και στην Ικαρία σε Τρίκαλα, Βέροια.
γ) Να δημιουργηθούν, παράλληλα, συναγωνιστικά τοπικά σχήματα σε Σάμο, Χανιά, Λάρισα, Καρδίτσα, Περιστέρι και Πειραιά.
Στα θετικά του γενικότερου κλίματος που δημιούργησε η συγκρότηση της Π.Α.Α.Σ. εντάσσονται και οι μετωπικές συνεργασίες στο χώρο των καθηγητών της μέσης εκπαίδευσης σε Πειραιά και Ηράκλειο Κρήτης.
Όπως σημειώνεται και στην ιδρυτική διακήρυξη της Π.Α.Α.Σ, στόχος της είναι η συνένωση στα πλαίσια μιας μετωπικής πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων και αγωνιστών που συμφωνούν στο γενικό πλαίσιο θέσεών της. Η συγκρότησή της τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο γίνεται μέσα από ανοικτές διαδικασίες με βασική επιδίωξη τη συμμετοχή όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αγωνιστικού δυναμικού.
Θεωρούμε ότι για το ουσιαστικό προχώρημα του εγχειρήματος δεν αρκεί μία κεντρική πολιτική συμφωνία ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες αριστερές πολιτικές οργανώσεις, αλλά ότι πρέπει αυτή η συμφωνία να δοκιμαστεί και να διεκδικήσει τη διεύρυνσή της όσο πιο μαζικά και πλατιά μπορεί.
Σημαντικό χαρακτηριστικό της Π.Α.Α.Σ. είναι η σύνδεσή της με την ταξική πάλη και τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού. Η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις, η πλατιά ζύμωση για την επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, η συμμετοχή σε κεντρικές ή τοπικές λαϊκές κινητοποιήσεις, αποτέλεσαν από την πρώτη στιγμή ένα σημαντικό καθήκον που προσπάθησε να φέρει σε πέρας. Είναι μικρή ακόμα η συμβολή της στην αντιμετώπιση, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία, εργατικών-λαϊκών προβλημάτων που βασανίζουν σήμερα τον εργαζόμενο λαό, όπως η ανεργία, οι απολύσεις, η αγωνιστική αλληλεγγύη, ο συντονισμός δράσης. Εκεί θεωρούμε ότι θα κριθεί κατά πολύ η γείωση της Π.Α.Α.Σ. μέσα στον εργαζόμενο λαό, η ανάδειξή της σαν πρωτοπόρου χώρου ένταξης και δράσης αγωνιστών.
Δεν επιζητούμε να κρύψουμε τις αδυναμίες και τις διαφορετικές μας εκτιμήσεις από τους αγωνιστές που καλούμε σε συστράτευση, επιζητούμε το ξεπέρασμά τους μέσα από το γόνιμο διάλογο και τη συντροφική αντιπαράθεση, με μοναδικό κριτήριο την προώθηση της εργατικής-λαϊκής υπόθεσης.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Φτάνοντας στην Πανελλαδική Συγκρότηση, έκλεισε ο κύκλος μιας σειράς ανοικτών προσυσκεψιακών συζητήσεων στα σχήματα της Π.Α.Α.Σ., στις οποίες το δυναμικό που συμμετείχε συζήτησε πολιτικά και οργανωτικά ζητήματα που αφορούν την πανελλαδική συγκρότηση της Συνεργασίας.
Το κύριο στοιχείο της Συνεργασίας μας είναι και παραμένει η συμφωνία στο πολιτικό πλαίσιο και τους στόχους πάλης της, που αποτελούν τον «ακρογωνιαίο λίθο» της συγκρότησής της. Εχοντας ξεκαθαρίσει τα πολιτικά και οργανωτικά της χαρατηριστικά, η Συνεργασία μας απευθύνεται σε άλλα σχήματα και σε αγωνιστές.Τι είναι και γιατί παλέυει.
- Θέλουμε τη συνεργασία μας να είναι ένα πανελλαδικό αριστερό μετωπικό σχήμα στο οποίο μπορούν να συμμετέχουν αριστεροί, κομμουνιστές, λαϊκοί αγωνιστές, Έλληνες και μετανάστες εργάτες κι εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαίοι.
- Συγκροτούμε τη Συνεργασία μας, πολιτικά και οργανωτικά σαν ένα σχήμα που θα καλεί σε ένταξη και δράση λαϊκούς ανθρώπους και εργαζόμενους που να το θεωρήσουν - και ν’ αποτελέσει - δικό τους σχήμα πάλης και διεκδίκησης. Ότι την θέλουμε να είναι ένα σχήμα ευρύχωρο στην ένταξη αγωνιστών που θα συμβάλλουν στην ακόμα μεγαλύτερη στήριξη και μαζικοποίηση του κινήματος.
- Θέλουμε τη Συνεργασία μας να έχει άμεση συμμετοχή στα μέτωπα πάλης του λαού, απ’ τα πιο μεγάλα έως τα πιο μικρά. Είναι φανερό ότι οι σημερινές συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης των ντόπιων και ξένων δυνάμεων του συστήματος απαιτούν την ολόπλευρη συμμετοχή μας στην ταξική πάλη, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες, συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις στην ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
- Επιδιώκουμε με τη Συνεργασία την κοινή δράση και το συντονισμό -για συγκεκριμένα κάθε φορά ζητήματα- μέσα στο κίνημα έτσι ώστε να οικοδομήσουμε μαζικούς όρους αντίστασης πάνω σε στόχους που αναδεικνύει η ζωή, βασική προϋπόθεση για νικηφόρα αποτελέσματα.

Οργανωτική Πρόταση Πανελλαδικής Συγκρότησης της Συνεργασίας
Συγκροτούμε λοιπόν ένα πανελλαδικό σχήμα, όπου συμμετέχουν (είτε σαν οργανώσεις-σχήματα-συλλογικότητες, είτε ατομικά) όσοι συμφωνούν με το πολιτικό πλαίσιο και τους στόχους πάλης της Συνεργασίας και συμβάλλουν -στον έναν ή στον άλλο βαθμό- στην προώθηση της δράσης της, κάτω από τον τίτλο, που θα καταληχθεί στην πανελλαδική μας σύσκεψη.
Παίρνοντας υπόψη και τις προσυσκεψιακές συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά, στα σχήματα της Π.Α.Α.Σ. την προηγούμενη περίοδο, και το πολιτικό περιεχόμενο των θέσεων της Συνεργασίας, προτείνεται για την Συνεργασία το όνομα «ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ».
Η «ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» θέλουμε να είναι ένα πανελλαδικό σχήμα που να έχει ζωντανή εσωτερική διαδικασία, με την άμεση συμμετοχή όλου του δυναμικού των αγωνιστών που το απαρτίζουν, που να συζητάει, να αποφασίζει και να δρα. Οι σταθερές, ανοιχτές διαδικασίες σ’ όλα τα όργανα λειτουργίας της Συνεργασίας, απ’ τα πριν ανακοινωμένες, να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα συμμετοχής, λόγου και άποψης στους αγωνιστές που συμμετέχουν στα σχήματα ή αναφέρονται στη Συνεργασία και θέλουν να την παρακολουθούν. Οι αποφάσεις των οργάνων λειτουργίας της να παίρνονται από τους αγωνιστές που συμμετέχουν στη Συνεργασία.
Οι αποφάσεις στις συνελεύσεις, στις πανελλαδικές συσκέψεις και στις διάφορες επιτροπές θα παίρνονται με συλλογική συμφωνία η οποία θα επιδιώκεται κάθε φορά να είναι και σε ανώτερο επίπεδο, έτσι ώστε να μην αποτελεί ένα άνευρο και αφυδατωμένο «κοινό παρανομαστή».
Ποια θα είναι η οργανωτική συγκρότηση της Συνεργασίας μας;
- Τοπικά, βάση της συγκρότησης θα αποτελεί η τοπική συνέλευση όσων συμμετέχουν στην Συνεργασία. Η τοπική συνέλευση συζητά και αποφασίζει δημοκρατικά για τα ζητήματα της δράσης της και τη λειτουργία της. Η τοπική συνέλευση συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα που η ίδια αποφασίζει ή εκτάκτως εφόσον προκύψει ανάγκη άμεσων αποφάσεων και το ζητήσουν κάποια από τα μέλη της.
Η τοπική συνέλευση ορίζει τοπική επιτροπή που θα υποβοηθά τη λειτουργία και τη δραστηριότητά της, χωρίς να την υποκαθιστά στον αποφασιστικό ρόλο της.
- Σε μεγάλες περιφέρειες, όπου υπάρχουν περισσότερες της μιας τοπικές συγκροτήσεις, μπορούμε να συγκροτούμε περιφερειακές επιτροπές. Οι περιφερειακές επιτροπές κατευθύνουν και συντονίζουν τη δράση της στις περιφέρειές τους, μπορούν να καλούν περιφερειακές συσκέψεις, να τοποθετούνται σε πολιτικά ζητήματα και να παίρνουν πολιτικές πρωτοβουλίες σε συνεργασία και συνεννόηση με τις τοπικές συγκροτήσεις.
- Κεντρικά, συγκροτούμε Πανελλαδική Επιτροπή με αρμοδιότητες να κατευθύνει και να συντονίζει την πανελλαδική δράση της. Στα πλαίσια των γενικών πολιτικών κατευθύνσεων της Συνεργασίας η Πανελλαδική Επιτροπή τοποθετείται πάνω στα κεντρικά ζητήματα και αναλαμβάνει σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες. Στην ευθύνη της πανελλαδικής επιτροπής ανήκει και η σύγκληση των πανελλαδικών συσκέψεων.
- Η Πανελλαδική Επιτροπή και οι περιφερειακές επιτροπές βρίσκονται σε στενή επικοινωνία και συνεργασία με τις τοπικές συγκροτήσεις για να λαμβάνουν υπόψη τους τη γνώμη τους στην διατύπωση πολιτικών τοποθετήσεων. Οι τοπικές συγκροτήσεις πρωτοστατούν στη διαμόρφωση θέσεων και δράσεων για τα τοπικά ζητήματα.
- Δικαίωμα συμμετοχής στα όργανα θα έχουν οι αγωνιστές που συμμετέχουν σε συγκροτημένες Π.Α.Α.Σ. και σε συναγωνιστικά σχήματα, ή ανένταχτοι αγωνιστές, που θα αποφασίσουν την ένταξή τους στο πανελλαδικά συγκροτημένο σχήμα και συμφωνούν με την ιδρυτική διακήρυξη, την επικαιροποίηση της και το κάλεσμα για την πανελλαδική συγκρότηση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Με την πανελλαδική μας συγκρότηση θέλουμε να προχωρήσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε με καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Η Πανελλαδική Σύσκεψη μας μέσα από ένα ουσιαστικό διάλογο και ανταλλαγές των μέχρι τώρα εμπειριών μας θα βοηθήσει να αποσαφηνίσουμε ζητήματα, να ξεπεράσουμε αδυναμίες και να εξοπλιστούμε για να προωθήσουμε τους στόχους της Συνεργασίας μας
Μπορούμε να προχωρήσουμε! Στο δρόμο της ανάπτυξης της λαϊκής αντίστασης ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την καπιταλιστική επίθεση και το φασισμό, κόντρα σε αυταπάτες και ψεύτικες «συνδιαχειριστικές λύσεις».